Εμφανίσεις 1ου Vinyl is Back στον Τύπο

———————————————————————————————————————————————-
07 ΜΑΡ 2013

www.metropolispress.gr

Η εκδίκηση του βινυλίου

Δημήτρης Χαλιώτης θέματα

Είχα σχεδόν ξεχάσει εκείνον τον χαρακτηριστικό ήχο, εκείνο το ελαφρύ γρατζούνισμα όταν ακουμπούσε η βελόνα του πικάπ πάνω στον δίσκο βινυλίου. Το περασμένο Σαββατοκύριακο, όμως, στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων το γρατζούνισμα επέστρεψε πιο καθαρό από ποτέ. Και μαζί του μνήμες μιας άλλης εποχής. Εγώ, μικρό παιδί, να ψαχουλεύω τους δίσκους του μπαμπά και ύστερα να κάθομαι στο χαλί μπροστά από το πικάπ, να βγάζω από τη χάρτινη συσκευασία του τον δίσκο που διάλεξα -πόσο μεγάλος φάνταζε!-, να τον φυσάω και από τις δύο πλευρές και να τον ακουμπάω προσεκτικά πάνω στην κυλινδρική βάση του πικάπ. Το πρώτο βήμα ολοκληρώθηκε με επιτυχία.

“Vinyl is back”. Αυτό ήταν το σύνθημα στο event που διοργάνωσε η εταιρεία Demand από την 1η έως τις 3 Μαρτίου, με την «Τεχνόπολις» να πλημμυρίζει άρωμα βινυλίου. Εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, δίσκοι στοιβαγμένοι σε χαρτόκουτα. Από classic, psychedelic, progressive, hard rock και metal μέχρι jazz, blues, latin, indie, new wave, pop, soul, funk, disco, soundtracks, έντεχνα, ελληνικά και ξένα… Από το “Drive” των Scorpions, το “Experience” του Jimmy Hendrix, το “Heroes” του David Bowie και το “Bad Medicine” του Bon Jovi μέχρι τη θρυλική συνεργασία της Αλεξίου με τον Μικρούτσικο στο «Η αγάπη είναι ζάλη», το «Φορτηγό» και τη «Ρεζέρβα» του Σαββόπουλου, τις μουσικές και τα τραγούδια του Ξαρχάκου και του Κηλαηδόνη από το «Ρεμπέτικο» και τον «Θίασο» αντίστοιχα, τη Νάνα Μούσχουρη στον «Επιτάφιο» και τη Φλέρη Νταντωνάκη στη «Ρυθμολογία» του Μάνου Χατζιδάκι, σε ένα από τα πιο συλλεκτικά lp που κατάφερα να ξεχωρίσω.

Δεκάδες χέρια να ψάχνουν μανιωδώς, να βγάζουν και να ξαναβάζουν δίσκους στα χαρτόκουτα, να περιμένουν τη σειρά τους ανυπόμονα ελπίζοντας ότι δεν θα προλάβει να αρπάξει κάποιος άλλος τον δίσκο που γυρεύουν. «Υπάρχει έρωτας με το βινύλιο», μου εξηγεί ο υπεύθυνος της διοργάνωσης Δημήτρης Αντωνάκος. «Μου έκανε εντύπωση ότι αυτοί που συμμετείχαν, που είναι εν δυνάμει και ανταγωνιστές, ήταν ο ένας στου αλλουνού τον πάγκο και ψάχνανε τους δίσκους, ‘δώσε μου αυτόν, πάρε τον άλλον’, μου λέει.

Κοιτάω το ρολόι μου. Έχει περάσει μία ώρα και ούτε που το έχω καταλάβει. Είναι σαν να έχω βρεθεί ξαφνικά σε θησαυροφυλάκιο. Πέφτω πάνω σε ηχογραφήσεις και βινύλια που αγνοούσα πλήρως την ύπαρξη τους. Άλλοτε πάλι ανακαλύπτω δίσκους που τους έχω. Μπορώ να τους θυμηθώ στο πατρικό μου. Χαμογελώ. «Ο δίσκος βινυλίου τότε ήταν απόκτημα. Ήμασταν πιτσιρικάδες, έπρεπε να μαζέψουμε τα λεφτά για να πάρουμε έναν δίσκο και, όταν το καταφέρναμε, ήταν πια περιουσία μας», μου τονίζει ο Δημήτρης και επιμένει πολύ στο συμμετοχικό κομμάτι της σχέσης μας με το βινύλιο. «Καθάριζες τη βελόνα, καθάριζες τον δίσκο, ο δίσκος είχε από τη μία πλευρά πέντε έξι τραγούδια, έπρεπε μετά να τον γυρίσεις. Είχες συμμετοχή σε όλο αυτό. Όταν ήρθε το cd, είχε μέσα 30 κομμάτια, το έβαζες να παίζει και δεν ασχολιόσουν. Μετά ήρθε το mp3… 200 κομμάτια, δεν ασχολείσαι. Και μετά βάλε να παίζει…»

Με το cd να έχει σχεδόν πεθάνει και τη δισκογραφία να πνέει τα λοίσθια, ο Δημήτρης μού εξηγεί ότι η μοναδική ελπίδα για σωτηρία είναι η επιστροφή στο βινύλιο. «Ο στόχος του Vinyl is Back δεν είναι να γίνει απλά ένα παζάρι δίσκων. Ο στόχος σε πρώτη φάση είναι να μαζέψει την αγορά του βινυλίου και σε δεύτερη φάση να συστήσει το βινύλιο σε νέες γενιές. Είναι καιρός να επανατοποθετήσουμε κάποιες αξίες», μου λέει. Το γρατζούνισμα επιστρέφει ακόμα πιο δυνατό…

Φωτογραφίες: Σίσσυ Μόρφη ————————————————————————————————————————

6 Μαρτίου 2013 σελ. 24

Η Βραδυνή

Στήλη: Τεχνόραμα

Βινύλια και πικ-απ ξαναμπαίνουν στη ζωή μας

Του Γιάννη Αλεξίου

Τα βινύλια είναι επτάψυχα και όχι μόνο δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη , αλλά κρατούν ζωντανή την ελπίδα των ρομαντικών μουσικόφιλων και των οπαδών του ποιοτικού ήχου για επιστροφή στο format του βινυλίου.

Αυτή είναι η αποτίμηση των τριήμερων εκδηλώσεων με τίτλο «Vinyl is Back”, στην θαυμάσια και κατάλληλη αίθουσα «Μηχανουργείο» του χώρου «Τεχνόπολις» στο Γκάζι, όπου η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία.

Μια πρόταση του επιχειρηματία και λάτρη του βινυλίου Δημήτρη Αντωνάκου, που αγκάλιασε ο κόσμος σπεύδοντας επί τρεις μέρες να ψάξει παλαιά και καινούργια βινύλια στους 40 πάγκους που έστησαν δισκάδικα και ιδιώτες, να δει την νέα παραγωγή βινυλίων από δισκογραφικές εταιρείες ( FM RECORDS, INNER EAR, PLAN 59, B-SIDES κ.α.) , να ακούσει τον ήχο των νέων πικ-απ, ακόμα και των πλυντηρίων δίσκων!

“Ξέρεις τι μου θυμίζει αυτός ο δίσκος», είπε στη θέα του άλμπουμ «Band of Gypsies” του Jimi Hendrix και άνοιξε μέσα την κατάσταση του βινυλίου.

Εκεί, είδαμε βινυλιομανείς μουσικούς, όπως οι Γιώργος Δημητριάδης, Μιχάλης  Πούγουνας, Γιώργος Βανάκος, ο συλλέκτης και πρώην μπασκετμπολίστας Μπογατσιώτης κ.α. Στα 1.000 ευρώ πωλείτο η ελληνική έκδοση του «Rubber Soul” των Beatles που έμεινε στο ράφι τελικά, αντίθετα με ένα από τα πιο σπάνια κομμάτια, το ελληνικό ποπ σινγκλάκι των Stew and Nick, που …έφυγε!

Μια έκπληξη περίμενε όσους μπήκαν στην αίθουσα την Κυριακή το μεσημέρι, καθώς μέλη της εκλεκτής Παιδικής Χορωδίας του Δημήτρη Τυπάλδου πλημμύρισαν με τις φωνούλες τους το χώρο.

Επίσης, το απόγευμα παρέλασαν από το Stage ροκ μουσικοί και συγκροτήματα που τύπωσαν βινύλια.

Στο φινάλε εμφανίστηκε το ψυχεδελικό blues-rock group Zipelia Cress  με την Σοφιάννα στα φωνητικά, που τραγούδησε υπέροχα το Somebody to love, ανανεώνοντας το ραντεβού του Vinyl is Back ή αλλιώς τα πάντα γύρω από το βινύλιο… ———————————————————————————————————————–

05/03/2013

www.exelixeis.gr  

Σε δρόμους Βινυλίου…από Αναστασία Αντωνοπούλου

Δρόμοι βινυλίου, με αφετηρία το Γκάζι και.. δίσκοι. Πολλοί δίσκοι για κάθε άκουσμα.

Το exelixeis.gr, βρέθηκε στην Τεχνόπολη, στην έκθεση Vinyl is back και σας ξεναγεί στο παρελθόν και το μέλλον της δισκογραφίας…

Δίσκοι που σε γύριζαν σε εκείνη την εποχή που το πικ απ ήταν απαραίτητο σε κάθε σπίτι και που αν σου έλεγαν πως κάποτε θα αρκούσε ένα στικάκι για να ακούσεις μουσική, θα έλεγες απλά: Τι είναι το στικάκι;

Μα πάνω από όλα… Κόσμος. Πολύς κόσμος, που βρέθηκε από την 1 έως τις 3 Μαρτίου στο Γκάζι για να ταξιδέψει ακριβώς στη χώρα του βινυλίου. Για να αποδείξει ότι… Vinyl is back.

Κόσμος, για άλλους αναμενόμενος και για άλλους απλά έκπληξη.

Η έκθεση στο Γκάζι είχε σίγουρα επιτυχία. Ο κόσμος σίγουρα αγαπάει ακόμα το Βινύλιο. Ίσως από ρομαντισμό, ίσως από περιέργεια. Ίσως γιατί τότε ήταν καλύτερα…

Ένα τριήμερο μουσικό, που κέρδισε τις εντυπώσεις.

Ένα τριήμερο κυρίως ροκ, αλλά όχι μόνο.

Γιατί στο Γκάζι, ενώθηκαν οι Boney M με την Madonna και ο Γιάννης Πουλόπουλος με τα Ημισκούμπρια…

Όλοι στην ίδια «σκηνή»…

Ένα τριήμερο ταξιδιάρικο, με Happenings όπως τα τραγούδια από την Χορωδία Τυπάλδου, που έδωσε μια ακόμα νοσταλγική νότα στην εκδήλωση.

Αλλά και τα Live, που ένωσαν το παλιό και το νέο αποδεικνύοντας πως η μουσική πάντα συνεχίζεται..

Την Κυριακή, το κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει ζωντανά τον Γιάννη Δόνδωρο, τους Remi, τους The 7 Frogs και τους Zipelia Cress και το Γκάζι να μετατραπεί σε χώρο βινυλιακής συναυλίας.

Όλα αυτά μετέτρεψαν την έκθεση Vinyl is back σε ένα ιδιαίτερο μουσικό τριήμερο.

Ο συνθέτης Αλέξανδρος Χάχαλης και οι διακριθείσες στον Τελικό του παγκόσμιου διαγωνισμού Μουσικής Σύνθεσης Αρετή & Ιωάννα Σπανομάρκου.

Τα παιδιά της χορωδίας Τυπάλδου με τον συνθέτη – ερμηνευτή Αναστάση Κουλούρη και τον Νίκο Κούρτη της FM Records.

Ένα ταξίδι στο παρελθόν…

Ή μήπως στο μέλλον;;;

———————————————————————————————————————–

05/03/2013 www.tovima.gr 

Μύηση στη «μαγεία» του βινυλίου

Βινύλια, πικάπ και φανατικοί συλλέκτες συναντήθηκαν στην Τεχνόπολη

Ο διοργανωτής κ. Δημήτρης Αντωνάκος μπροστά στο κτίριο «Μηχανουργείο» όπου έλαβε χώρα το τριήμερο φεστιβάλ (φωτογραφίες: Γιώργος Οικονομόπουλος)

Για πολλούς το βινύλιο αντανακλά την ωραία ανάμνηση μιας άλλης εποχής, γεμάτης πάρτι γύρω από φορητά πικάπ και χορό «cheek to cheek» στο ημίφως του σαλονιού. Υπάρχουν όμως κι εκείνοι που δεν υπέκυψαν στην εφήμερη -όπως αποδείχθηκε- γοητεία του cd, ούτε στην ευκολία του mp3 και μένουν πιστοί στην αγάπη τους για τον δίσκο βινυλίου. Αμετανόητοι συλλέκτες, καταστήματα δίσκων και δισκογραφικές εταιρείες βρέθηκαν το τριήμερο 1-3 Μαρτίου 2013 στην «Τεχνόπολις», στο Γκάζι, για να μυήσουν τους νεότερους στη μαγεία του δίσκου βινυλίου.

Για έναν ουσιαστικά διαφορετικό τρόπο να ακούμε μουσική, μίλησε στο «Βήμα» ο κ. Δημήτρης Αντωνάκος, εκ των διοργανωτών του «Vinyl is Back». Όπως είχε πει και σε εκείνον ένας λάτρης του βινυλίου, «όταν παίρνεις έναν δίσκο, η μαγεία ξεκινάει από τη μυρωδιά που βγάζει το εξώφυλλο». Ένα εξώφυλλο που στις περισσότερες των περιπτώσεων αποτελεί από μόνο του ένα ξεχωριστό έργο τέχνης.

«Θέλει φροντίδα για να ακούσεις ένα βινύλιο, να το διατηρείς καθαρό, να καθαρίζεις την κεφαλή του πικάπ, να είσαι stand by για να το γυρίσεις από την άλλη πλευρά. Είναι μια σχέση σχεδόν ερωτική» εξήγησε ο κ. Αντωνάκος, σχολιάζοντας ότι μια τέτοια σχέση είναι αδύνατον να αναπτυχθεί με το cd, πόσω μάλλον με τη νέα συνήθεια του downloading. Η νέα παγκόσμια τάση επιστροφής στους δίσκους βινυλίου, με πολλές δισκογραφικές εταιρείες να προχωρούν σε νέες εκδόσεις και εταιρείες κολοσσούς να βγάζουν στην αγορά σύγχρονα πικάπ, επιβεβαιώνει την επιστροφή του κοινού στην εποχή του βινυλίου.

Σε ρυθμούς βινυλίου το «Μηχανουργείο» της Τεχνόπολης

Δίσκοι των Beatles, AC/DC, Metallica, αλλά και ελληνικοί, των Ξυλούρη, Πλέσσα, των Idols, γέμισαν το κτίριο Μηχανουργείο της «Τεχνόπολις» πλάι σε σύγχρονες εκδόσεις όπως της Έιμι Γουαϊνχάουζ ή του τελευταίου δίσκου της Νατάσσας Μποφίλιου. Υπό τους ήχους του πικάπ, παλιοί αλλά και νέοι λάτρεις έψαχναν ανάμεσα σε κουτιά και πάγκους, τον δίσκο εκείνο που θα συμπληρώσει επάξια τη συλλογή τους. «Η μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν αμετανόητο συλλέκτη είναι όταν βρίσκει ένα διαμάντι μέσα στον σωρό. Έχει τύχει να πάρω έναν δίσκο μόλις 2 ευρώ και η αξία του να είναι 70» ανέφερε με ενθουσιασμό ο κ. Αντωνάκος.

Ανάμεσα σε επαγγελματίες του χώρου, ο συλλέκτης κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος εξέθεσε στον χώρο της εκδήλωσης τη δική του συλλογή. «Δεν πουλάω δίσκους για να βγάλω κέρδος. Τα χρήματα που κερδίζω από το χόμπι μου, τα επενδύω για να εμπλουτίσω τη συλλογή μου» επισήμανε στο «Βήμα». Μια συλλογή την οποία έχει φτιάξει με μεράκι αναζητώντας έναν έναν τους δίσκους σε παλιατζίδικα στο Μοναστηράκι ή σε υπαίθριες αγορές του εξωτερικού, στο Διαδίκτυο ή από άλλους συλλέκτες.

Πολλοί είναι εκείνοι που δεν ξέρουν ότι στην παλιά δισκοθήκη των γονιών τους κρύβονται πραγματικοί θησαυροί, όπως εξήγησε, με αποτέλεσμα να χαρίζουν ή ακόμη και να πετούν δίσκους που σήμερα, στην εποχή του mp3, έχουν πολύ μεγάλη αξία λόγω της σπανιότητας ή της αυθεντικότητας της έκδοσης. Την ίδια αγάπη έχει φροντίσει να μεταδώσει ο κ. Γιαννακόπουλος και στη δική του οικογένεια, η οποία ακόμη κι αυτές τις δύσκολες οικονομικά εποχές, δείχνει κατανόηση όσο εκείνος ψάχνει να ανακαλύψει τον επόμενο θησαυρό.

«Το βινύλιο σκοτώνει τη βιομηχανία του mp3»

Όσο κι αν το σύνθημα αυτό φαντάζει παράλογο σε μια εποχή που το downloading κυριαρχεί και νέα ταλέντα ξεπηδούν μέσω youtube, η παγκόσμια τάση έρχεται να το επιβεβαιώσει. Ενώ οι πωλήσεις του cd βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, τα άλμπουμ βινυλίου κάνουν το δικό τους θεαματικό comeback. «Στόχος αυτού του πρώτου τριημέρου είναι όχι μόνο να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας, αλλά και να σηματοδοτήσουμε αυτή τη στροφή και για την Ελλάδα. Να δημιουργήσουμε ένα κοινό νέων ανθρώπων» τόνισε ο κ. Αντωνάκος.

Σε μια περίοδο που η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε φάση επαναπροσδιορισμού, «ξεφεύγουμε από την τυποποίηση και την βιομηχανοποιημένη διαδικασία και ανακαλύπτουμε πάλι βασικές αξίες» σχολίασε, χαρακτηρίζοντας το βινύλιο μια τέτοια σταθερά για τον χώρο της μουσικής. Το τριήμερο στην «Τεχνόπολις» ήταν μόνο η αρχή, μια πρώτη γνωριμία των φανατικών του βινυλίου με το νεανικό κοινό της πόλης, αλλά και -γιατί όχι;- με τους νοσταλγούς μιας εποχής λιγότερο αναλώσιμης από τη σημερινή.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις εκδηλώσεις που θα ακολουθήσουν μπορείτε να επισκεφθείτε το vinylisback.gr/.

———————————————————————————————————————

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

Επι-στροφές στο βινύλιο!

Μικροί και μεγαλύτεροι λάτρεις των δίσκων έσπευσαν στη νοσταλγική έκθεση στην Τεχνόπολη

Αναστασία Βαμβακά avamvaka@e-typos.com

Για όσους μιλούσαν πριν από μερικά χρόνια για το θάνατο του βινυλίου, η τριήμερη έκθεση στο κέντρο της Αθήνας με τίτλο «Το βινύλιο είναι πίσω (Vinyl is back)” τους διέψευσε οικτρά. Όπως επίσης τους διαψεύδουν και τα στοιχεία. Το 2012 πουλήθηκαν παγκοσμίως 15% περισσότεροι δίσκοι από το 2011, ενώ η μουσική βιομηχανία έκανε μια στροφή …33 μοιρών, κυκλοφορώντας δεκάδες νέες δουλειές σε μορφή βινυλίου. Ακόμα και πρωτοκλασάτα εμπορικά ονόματα, όπως η Lady Gaga και ο ράπερ Jay-Z, δίνουν το “ok” για παραγωγές βινυλίου. Η ομορφιά και η –πλέον- άριστη ποιότητα του μαύρου δίσκου αποδεικνύουν ότι το καλό δεν χάνεται στο πέρασμα των χρόνων σε αντίθεση με τον ανταγωνιστή του, CD, που ολοένα κατρακυλά σε πωλήσεις.

Συλλέκτες

Εκατοντάδες συλλέκτες αλλά και εραστές- νοσταλγοί των δίσκων, νέοι 15 χρόνων, αλλά και … νέοι 80 χρόνων, μαζί με τις παρέες και τις οικογένειές τους συνέρρευσαν το Σαββατοκύριακο στην Τεχνόπολη. Σχεδόν όλοι οι ιδιοκτήτες καταστημάτων δίσκων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της εταιρείας Demand συμμετέχοντας στη μικρή γιορτή. Από 0,50 λ. έως και 70 ευρώ ο επισκέπτης έβρισκε δίσκους της δεκαετίας του ‘50 και του ’60, ενώ ταξίδευε από τη ροκ σκηνή της Αγγλίας και τις φαβέλες της Λατ. Αμερικής μέχρι και τους πειραϊκούς τεκέδες του ’30.

Με νέες παραγωγές όμως είναι ενισχυμένη και η ελληνική μουσική. Ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας παραμένουν πιστοί στο είδος, ενώ πολλά νέα συγκροτήματα βγάζουν τις παραγωγές τους μόνο σε βινύλιο.

Οι επισκέπτες της έκθεσης είχαν να πουν δεκάδες ιστορίες για τον πιστό σύντροφό τους στα πάρτι και τα μαζέματα. Ο Λευτέρης λέει στον «Ε.Τ.»: «Μεγαλώσαμε με βινύλιο και το κρατάμε ακόμα μέσα μας, αν και ουσιαστικά έχει διατηρηθεί μόνο από τους συλλέκτες», ενώ η Μαρία συμπληρώνει: «Εμείς ακόμα μαζευόμαστε και ακούμε δίσκους. Φωνάζουμε και τους φίλους των παιδιών μας και αρχίζει το πάρτι. Χορεύουμε και τους μαθαίνουμε να αγαπούν την ιεροτελεστία της μουσικής». Ο Ιωσήφ Αγγελίδης διατηρεί μαγαζί δίσκων εδώ και είκοσι χρόνια. «Πολλές φορές ήταν να κλείσω, αλλά είπα να κάνω μια ακόμα προσπάθεια. Ο δίσκος έχει χτυπηθεί, όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επιστροφή, μια αναλαμπή σε αυτό, χωρίς βέβαια να υπάρχουν οι παλιές δυνατότητες. Δεν είναι μόνο ρομαντισμός, ο κόσμος καταλαβαίνει ότι τα βινύλια έχουν καλύτερο ήχο. Ο μέσος όρος ηλικίας που έρχονται είναι γύρω στα 35. Είναι ένας κόσμος που ήξερε από τον μπαμπά του ότι υπάρχουν δίσκοι και ότι κάπου στο σπίτι υπάρχουν φυλαγμένοι».

Στο πικάπ

Η ευχαρίστηση όλων των αισθήσεων είναι για τους πιστούς του είδους η αιτία που τους κάνει ακόμα να αναζητούν το δίσκο. «Ανοίγεις το δίσκο και ταξιδεύεις με το εξώφυλλο. Η μυρωδιά του σε γεμίζει ανυπομονησία. Θα το ζυγίσεις στο χέρι σου, θα τον ακουμπήσεις απαλά πάνω στο πικάπ. Θα τον καθαρίσεις και θα φροντίσεις να μην πέσει με δύναμη η βελόνα πάνω του, αν και τα ποτάκια που έχεις πιεί πριν δεν σε βοηθούν», λέει με γλυκόπικρο χιούμορ ο Αντρέας στον «Ε.Τ.». Και συνεχίζει το ψάξιμο στους δίσκους…

———————————————————————————————————————–

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013 / 6 μέρες

Οι νέοι ανακαλύπτουν τη μαγεία του βινυλίου

Lead: Αθεράπευτοι λάτρεις των 45 στροφών συναντήθηκαν για ένα τριήμερο στο κτίριο «Μηχανουργείο» στην Τεχνόπολη, όπου φιλοξενήθηκε το αφιέρωμα “Vinyl is Back!”, το πρώτο μεγάλο παζάρι δίσκων.

Λεζάντα: Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία όχι μόνο να ψάξουν και να αγοράσουν δίσκους, αλλά και να βρουν πικάπ, παλιάς και νέας τεχνολογίας, αξεσουάρ και ανταλλακτικά, μέχρι έπιπλα και βάσεις για ηχοσυστήματα.
Του Βάιου Μαχμουντέ

Φωτογραφίες: Γιάννης Βαρουχάκης

Ημ.δημοσίευσης: Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

«Αφού πάμε πίσω, ας πάμε πίσω σε κάτι που αξίζει». Φανατική των δίσκων βινυλίου, η νεαρή Ράνια δεν ακολούθησε την παρέα της το περασμένο Σάββατο για καφέ ή ποτό. Πέρασε σχεδόν ολόκληρο το απόγευμα ψάχνοντας με τις ώρες δίσκους στα ράφια, κυρίως τζαζ ηχογραφήσεις των δεκαετιών ’40 και ’50, χωρίς να σηκώσει κεφάλι ούτε λεπτό. Χαμογέλασε μόλις βρήκε έναν δίσκο με παλιές επιτυχίες της αγαπημένη της Ελα Φιτζέραλντ και αμέσως συνέχισε το ψάξιμο. Θα έβαζε κανείς στοίχημα ότι θα μπορούσε να μείνει εκεί μέχρι το απόγευμα της επόμενης ημέρας.

Βρισκόταν στο κατάλληλο μέρος. Στο κτίριο «Μηχανουργείο», στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, που για ένα τριήμερο, από το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής μέχρι αργά χθες το βράδυ, μεταμορφώθηκε σε πελώριο πικάπ και έγινε ένας μικρός παράδεισος για κάθε αθεράπευτο λάτρη του βινυλίου. Σ’ αυτόν τον χώρο φιλοξενήθηκε το αφιέρωμα «Vinyl is Back!», το πρώτο μεγάλο παζάρι δίσκων στην Τεχνόπολη, που θύμισε σε πολλούς τα αξέχαστα παζάρια στον συναυλιακό χώρο του «Ρόδον» – πριν γίνει σούπερ μάρκετ…

Τα τελευταία χρόνια το βινύλιο έχει μπει ξανά στα σπίτια και στα αυλάκια του γράφεται ένα νέο κεφάλαιο, με τις πωλήσεις να φτάνουν τα 4,3 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως το 2012. Δεν είναι λίγοι και οι Έλληνες μουσικόφιλοι που έχουν πετάξει τα «ψυχρά» CD και (ξανά) ανακαλύπτουν τη μαγεία των δίσκων με την αξεπέραστη ποιότητα του ήχου. Στο παιχνίδι έχουν μπει για τα καλά και οι ελληνικές δισκογραφικές εταιρίες, με νέες απίστευτες εκδόσεις δίσκων, που περιλαμβάνουν επίσης το CD ή έναν κωδικό με τον οποίο ο ακροατής μπορεί να «κατεβάσει» ολόκληρο το άλμπουμ εντελώς δωρεάν. «Το βινύλιο αποτελεί μια ελπίδα και της εγχώριας βιομηχανίας για ανάκαμψη και ανάπτυξη», υποστηρίζει ο Δημήτρης Αντωνάκος, που διοργάνωσε την εκδήλωση «Vinyl is Back». «Πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις αξίες του παρελθόντος. Οι εξελίξεις στον τρόπο διανομής του δισκογραφικού προϊόντος, με την καταβαράθρωση της αγοράς του CD και το απρόσωπο μαζικό downloading, εμπεριέχουν και κάτι απόλυτα θετικό και πλήρως κατανοητό για όλους εμάς που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε τη μουσική μέσα από τη μαγεία του βινυλίου. Την ευκαιρία να ανακαλυφθεί εκ νέου η «ψυχή» του κάθε κομματιού και όχι track, αλλά και να επανατοποθετηθεί η σχέση με τα μέσα αναπαραγωγής, και από ψυχρή, “ιλιγγιώδης” και συσσωρευτική να γίνει προσωπική, αποδοτική και ερωτική» λέει ο Δ. Αντωνάκος.

Πάνω από 40 καταστήματα πώλησης δίσκων, ιδιώτες και συλλέκτες γέμισαν τους πάγκους με χιλιάδες βινύλια στον χώρο του «Μηχανουργείου». Οι επισκέπτες είχαν την ευκαιρία όχι μόνο να ψάξουν και να αγοράσουν δίσκους, αλλά και να βρουν πικάπ, παλιάς και νέας τεχνολογίας, αξεσουάρ και ανταλλακτικά, μέχρι έπιπλα και βάσεις για ηχοσυστήματα. Η συμμετοχή του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Μία ακόμη απόδειξη ότι το βινύλιο όχι μόνο δεν αποτελεί πλέον «μουσειακό είδος», αλλά το έχει αγκαλιάσει και η νέα γενιά. Γύρω σου έβλεπες από μητέρες με μικρά παιδιά, ανήσυχους 20άρηδες και νεανικά ζευγαράκια, μέχρι χεβιμεταλάδες, 40άρηδες ροκάδες και 60άρηδες συλλέκτες. Παρέες, πηγαδάκια, συζητήσεις και ατελείωτες ώρες στους πάγκους. Οι επιλογές ήταν πολλές. Από ροκ σε όλες τις εκφάνσεις του, ελληνικό τραγούδι και κλασική μουσική, μέχρι χέβι μέταλ, Ιταλο-ντίσκο, τζαζ και συλλεκτικά σάουντρακ. Οι τιμές ξεκινούσαν από 1 ευρώ και σε κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις ξεπερνούσαν τα 1.000, όπως για το «Rubber Soul» των Μπιτλς με το διαφορετικό εξώφυλλο (όπου τα «Σκαθάρια» κρατούν ποτήρια σαμπάνιας), που κυκλοφόρησε μόνο στην ελληνική αγορά. Ο Γιώργος ήθελε να το αγοράσει, αλλά… ας όψεται η κρίση. «Ποια επιστροφή του βινυλίου; Μα δεν έφυγε ποτέ» μας λέει κρατώντας έναν παλιό δίσκο των Pink Floyd που μόλις έχει αγοράσει.

Οι ιδιώτες που έφτασαν στον χώρο με κασόνια γεμάτα βινύλια έχουν τις δικές τους ιστορίες να πουν. Για τον Σπύρο Παπαδόπουλο, του οποίου η συλλογή μετράει πάνω από 5.000 δίσκους, το βινύλιο είναι πάνω απ’ όλα παρηγοριά. «Ο δίσκος έχει την έννοια της ακρόασης, τον βγάζεις από τη θήκη του, τον επεξεργάζεσαι, τον ακούς. Είναι ιεροτελεστία» μας λέει. Στην εκδήλωση έχει φέρει αμέτρητους δίσκους που τους πουλάει από 5 έως 10 ευρώ. Το πιο συλλεκτικό κομμάτι της συλλογής του μια τετραπλή κασετίνα που καταγράφει την ιστορία του ελληνικού ραδιοφώνου. Μόλις είχε κάνει φτερά.

Δυναμικό «παρών» στο «Vinyl is Back!» και οι ανεξάρτητες ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες που ποντάρουν πλέον στο βινύλιο. Ανάμεσά τους και η FM Records, που πρόσφατα ξεκίνησε να κυκλοφορεί ξανά νέους δίσκους, ανάμεσά τους μια νέα συλλογή «Πλας» με συνεργασίες των Στέρεο Νόβα και σε επανέκδοση τη συλλογή «Συνταγή αντί θανάτου», η πρώτη ελληνική πανκ συλλογή που είχε βγει στα μέσα της δεκαετίας του ’80. «Για να επιβιώσουμε από την κρίση, γυρίζουμε πίσω» λέει ο Νίκος Κούρτης από την FM Records. «Είναι σαν να ξεκινάμε πάλι από την αρχή. Όσοι αγαπάνε τη μουσική, θα προτιμούν πάντα τους δίσκους. Το βινύλιο είναι συναίσθημα. Και σήμερα ειδικά το χρειαζόμαστε».

—————————————————————————-

«Οι δίσκοι είναι κομμάτι της ζωής μου»

Λίγο πιο κάτω η Αγγλίδα Τζο, που ζει και εργάζεται στην Αθήνα εδώ και μερικά χρόνια, ψάχνει στα ράφια δίσκους σόουλ της δεκαετίας του ’70 που λατρεύει. Η διάθεσή της αλλάζει μόλις ανακαλύπτει έναν συλλεκτικό δίσκο των θρυλικών Earth, Wind & Fire. Μάλιστα, είναι σε κόκκινο βινύλιο, το βγάζει από τη θήκη του με προσοχή και κοιτάζει αν είναι φθαρμένος.

«Το CD έχει ευτελιστεί. Αγοράζω πλέον μόνο δίσκους βινυλίου. Τίποτα δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ποιότητα του ήχου». Δίπλα της βρίσκεται η 25χρονη Μαρία με τα κατακόκκινα μαλλιά, που είχε αγοράσει τον πρώτο της δίσκο, το «Abraxas» του Κάρλος Σαντάνα, όταν ήταν 12 ετών. Από τότε ακούει και αγοράζει μόνο βινύλια. «Ποτέ δεν μου άρεσε το CD. Οι δίσκοι είναι κομμάτι της ζωής μου».

———————————————————————————————————————-

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

ΤΑ ΝΕΑ

Ο έρωτας περνάει από το πικάπ

Το φεστιβάλ που έγινε για πρώτη φορά στην Αθήνα δεν ήταν απλώς ένα παζάρι δίσκων, αλλά μια επιβεβαίωση της τάσης για επιστροφή στο «χρατς χρουτς» των 33 και 45 στροφών

Δημήτρης Ν. Μανιάτης  | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 04/03/2013 08:00 |

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Η μαγική λέξη είναι «ψάξιμο»

«Η αναζήτηση βινυλίων είναι ψυχανάλυση, είναι η διατήρηση της παιδικότητάς μας. Όλα μου τα λεφτά πήγαιναν πάντα σε δίσκους». Ο Κοσμάς Κοκκόλης είναι μουσικός, παίζει μπουζούκι, αλλά είναι και μανιώδης συλλέκτης δίσκων βινυλίου όλων των ρευμάτων. Κρατάει έναν του Λάκη Τζορντανέλι, πιο δίπλα ένας σπάνιος δίσκος όπου η Νάνα Μούσχουρη τραγουδάει τον «Επιτάφιο» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη γίνεται μήλον της Έριδος για δύο μανιακούς του βινυλίου και το απόγευμα της Παρασκευής ο χώρος του Μηχανουργείου στον χώρο Τεχνόπολις στο Γκάζι θύμιζε απέραντο δισκάδικο. Όπως αυτό όπου γυρίστηκε η ταινία «High Fidelity» του Στίβεν Φρίαρς.

Γύρω μου εκατοντάδες δίσκοι 45 και 33 στροφών ακόμη και σε χάρτινα κιβώτια από μανάβικα, ο Iggy Pop να ουρλιάζει το «Ι wanna be your dog» από τα μεγάφωνα και ένα μελίσσι συλλεκτών και φανατικών οπαδών της μουσικής και του βινυλίου είχε φτάσει στον χώρο γεμίζοντας νάιλον σακούλες με δισκάκια όλων των μουσικών ρευμάτων.

Αφορμή για το πανηγύρι της μουσικής που κορυφώθηκε χθες ήταν το φεστιβάλ «Vinyl Is Back», που έγινε πρώτη φορά στην Αθήνα. Κάτι παραπάνω από παζάρι δίσκων, θα έλεγα, ακόμη μία επιβεβαίωση της τάσης για επιστροφή στο βινύλιο. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία, το 2012 πουλήθηκαν 5 εκατ. δίσκοι βινυλίου – επανεκτυπώσεις και νέες κυκλοφορίες – διεθνώς, με αύξηση 70% από το 2011. Εξάλλου, πλέον οι καλλιτέχνες επιλέγουν να κυκλοφορούν τον δίσκο τους και σε βινύλιο (από τον Ερικ Κλάπτον μέχρι τον Γιάννη Αγγελάκα), ενώ ακόμη και οι νεότερες γενιές των ακροατών που γνώρισαν ως εκδοχή του μουσικού υλικού μόνο τα CD ή τον συμπιεσμένο ήχο του MP3 φαίνεται να μυούνται και να επιστρέφουν στο «χρατς χρουτς» του πικάπ και στην κουλτούρα του παλιού καλού δίσκου.

Λάτρης του βινυλίου και ο διοργανωτής του φεστιβάλ, Δημήτρης Αντωνάκος, εκτός από συλλέκτης παλιών ελληνικών έντεχνων, δεν έπαυε στιγμή να τριγυρίζει στον χώρο όπου πάνω από τριάντα ιδιοκτήτες δισκάδικων και ιδιώτες είχαν ακουμπήσει την πραμάτεια τους ευλαβικά εν μέσω ψαγμένων διαλόγων για εξώφυλλα, χαμένους τίτλους, σπάνια σινγκλάκια και μπόλικες αναμνήσεις.

ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΣΜΑΤΑ. «Είμαι οπαδός του βινυλίου. Αισθάνεσαι το μεράκι, θες να το μοιραστείς, βλέποντας και τι γίνεται διεθνώς αλλά και πώς εκφυλίζεται η μουσική βιομηχανία με το κατέβασμα από το Διαδίκτυο. Σήμερα που τα τραγούδια λέγονται tracks και κατεβαίνουν κατά χιλιάδες, σήμερα που νέες δουλειές καλλιτεχνών πουλιούνται στο περίπτερο, παράλληλα σημειώνεται διεθνώς μια τάση επιστροφής στο βινύλιο. Έτσι γεννήθηκε η ιδέα για μια έκθεση (όχι απλώς ένα παζάρι). Εμείς θέλουμε να συστήσουμε όλο το φάσμα του βινυλίου, αφού για να παίξεις ένα δίσκο πρέπει να έχεις και πικάπ, βελόνες, καθαριστικά και άλλα αξεσουάρ», είπε στα «ΝΕΑ» ο Δημήτρης Αντωνάκος, ενώ άνθρωποι όλων των ηλικιών περνούσαν την πόρτα του χώρου, οι κουβέντες άρχιζαν από τους Stranglers και τέλειωναν στον Μπιθικώτση και δεκάδες δίσκοι άλλαζαν χέρια με ευλάβεια τελετουργίας.

«Το βινύλιο είναι μια μαγεία, μια διαδικασία που με κάνει συμμέτοχο. Δεν βάζω απλώς ένα στικάκι στο κομπιούτερ, πρέπει να διαλέξω τον δίσκο, να τον μυρίσω, να αγγίξω το εξώφυλλο, να καθαρίσω τη βελόνα, να είμαι εκεί γιατί τελειώνει η πλευρά και πρέπει να τον γυρίσω από την άλλη. Μέσα από τη σχέση με τον δίσκο μπορούμε να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια της μουσικής, να εκτιμήσουμε τη δουλειά του καλλιτέχνη», συμπλήρωσε ο κ. Αντωνάκος. Στον χώρο έστησαν πάγκο και δισκογραφικές εταιρείες που σχεδιάζουν να κόψουν πάλι βινύλια, σε μια ανάποδη πορεία από την περιρρέουσα κρίση που χτύπησε τα πολυκαταστήματα των CD, τη διανομή και την κυκλοφορία δίσκων.

«ΕΙΝΑΙ ΗΡΩΕΣ». «Εδώ είναι όλοι ήρωες, φυλάνε Θερμοπύλες», μου έλεγε με νόημα ο Μιχάλης Καφαντάρης, σκηνοθέτης και βαθύς γνώστης του ροκ εν ρολ και του garage ροκ με πολλούς δίσκους. Δίπλα του ο Γιώργος Αθανασόπουλος είχε φέρει 500 δίσκους για πώληση ή ανταλλαγή και θυμήθηκε το πρώτο βινύλιο που απέκτησε: «Ήταν το 1982, το «Coda» των Led Zeppelin από μια κακή κριτική που είχα διαβάσει στο «Ποπ και Ροκ». Σήμερα έχω πέντε χιλιάδες βινύλια χωρίς να υπολογίζω τα σινγκλάκια. Με τα σωστά μηχανήματα ακούγεται καλύτερα. εξάλλου είναι και μεγαλύτερο το φορμάτ του δίσκου. Αποκτάς σιγά σιγά μια φετιχιστική σχέση», μας είπε, ενώ ο ροκαμπιλάς Ανδρέας Παναγόπουλος αγόραζε το «Oh Boy» του Buddy Holly.

Ιεροτελεστία

Η μαγική λέξη είναι «ψάξιμο»

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 04/03/2013 08:00 |
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ
Ο έρωτας περνάει από το πικάπ

Ο Γιώργος Αθανασόπουλος έχει μεγάλη συλλογή από δίσκους ροκ εν ρολ και σάουντρακ, αλλά ως κόρη οφθαλμού φυλάει στη συλλογή του έναν σπάνιο ελληνικό δίσκο: «Το “Greece Goes Modern” του Μίμη Πλέσσα είχε κυκλοφορήσει για πολύ λίγο το 1967 και μετά δεν ξαναβγήκε. Το βρήκα τυχαία σε δισκάδικο της Βιέννης έπειτα από πολύ ψάξιμο».

Το «ψάξιμο» είναι η μαγική λέξη για τους εραστές του βινυλίου, κομμάτι μιας ιεροτελεστίας που ξεκινά από τον εντοπισμό του δίσκου, την έρευνα (σήμερα και στο e-bay του Διαδικτύου), την εύρεση, και βέβαια την ακρόαση. Ένα ακόμη αντιφατικό εν μέσω κρίσης είναι ότι αυτός ο κόσμος αυγαταίνει σήμερα, τα δισκάδικα ξεπερνούν τα πενήντα μόνον στην Αθήνα και ο κόσμος των συλλεκτών δίσκων έχει φτιάξει ένα άτυπο δίκτυο κάτω από το χαλάκι του χολ της επίσημης μουσικής φάμπρικας.

«Έχω 8.000 βινύλια. Καλύπτουν τις δεκαετίες 1950-1980 και όλα τα μουσικά ρεύματα, από ψυχεδέλεια έως τζαζ. Ξεκίνησα τον Δεκέμβριο του 1978, όταν με το χαρτζιλίκι του παππού μου πήρα το “Who are you” των Who. Το άκουσα στο Ντούαλ πικάπ που διατηρώ έως σήμερα. Το βινύλιο έχει τον καλύτερο ήχο. Μόλις ξυπνήσω το πρωί πρώτα βάζω έναν δίσκο και μετά φτιάχνω καφέ. Χαίρομαι γιατί η Ελλάδα είναι ξεχωριστή περίπτωση, αφού έχουν μείνει αναλογικά τα περισσότερα δισκάδικα σε όλη την Ευρώπη και αυτό οφείλεται στην τρέλα των ιδιοκτητών που είναι και οι ίδιοι συλλέκτες», μου εξήγησε ο Γιάννης Αλεξίου, συλλέκτης και δημοσιογράφος, ο οποίος συχνά συναντιέται με τους υπόλοιπους βινυλιανθρώπους στη Στοά Φέξη, όπου μπορεί κάποιος και σήμερα να αγοράσει πικάπ και αξεσουάρ βινυλίου. Επίσης, μην ξεχνάτε τις βελόνες των πικάπ που αποτελούν το μαγικό κλειδί για τον ήχο. «Μια βελόνα, εξάλλου», μας είπε ο Αλεξίου, «έχει ζωή 1.200 ώρες παιξίματος». Και αν ροκ σημαίνει δίσκοι – όπως έλεγε ο Χρήστος Βακαλόπουλος -, σημαίνει ταυτόχρονα χιλιάδες λιωμένες βελόνες και χιλιάδες ώρες μουσικής που δεν θα μάθουμε ποτέ αν προηγήθηκε της θλίψης ή τη γέννησε, όπως αναρωτιέται ο Τζον Κιούζακ στην αρχή της ταινίας «High Fidelity».

———————————————————————————————————————

3 Μαρτίου 2013 σελ. 32

Η Βραδυνή της Κυριακής

Στήλη: Πολιτισμός & ατζέντα

Πού θα πάμε, τι θα δούμε

Τα πολιτιστικά δρώμενα της εβδομάδας που έρχεται

Σήμερα

Vinyl is Back! Τα βινύλια επιστρέφουν, ξανατυπώνονται και έχουν μια νέα πρόταση.

Όσοι πιστοί προσέλθετε στο απόλυτο Παζάρι Δίσκων, με μεταχειρισμένους, αλλά και νέας κοπής. Παράλληλα, έκθεση πικάπ και εξαρτημάτων με πολλά happenings,live, και υπομονή για να ψάξετε το υλικό που θα υπάρχει στους πάγκους.

Σήμερα η τρίτη και… φαρμακερή μέρα της εκδήλωσης!

—————————————————————————————————————————

1 Μαρτίου 2013 σελ. 29

Η Βραδυνή

Στήλη: Τεχνόραμα

Γεμίζει  βινύλια το “Τεχνόπολις»

Του Γιάννη Αλεξίου

Μια νέα πρόταση για να συνεχίσει να φτάνει η μουσική όπως της αξίζει στα αυτιά μας έχει το Vinyl is Back, στο χώρο «Τεχνόπολις» στο Γκάζι, από σημέρα έως και την Κυριακή!

Τα βινύλια επιστρέφουν, οι πρέσες ξανάπιασαν δουλειά και η ιστορία ξαναγράφεται στα 180 γραμμάρια, όσο είναι το βάρος του δίσκου βινυλίου! Η αίθουσα «Μηχανουργείο» στο «Τεχνόπολις» υποδέχεται τους φίλους του βινυλίου, που θα έχουν την ευκαιρία να ψάξουν ανάμεσα σε χιλιάδες μεταχειρισμένους δίσκους, 33 και 45 στροφών, αλλά και να έρθουν σε επαφή με την καινούργια παραγωγή βινυλίων μέσα από τις δισκογραφικές που υποστηρίζουν τις νέες παραγωγές καλλιτεχνών σε βινύλιο. Επίσης, εκθέτονται καινούρια πικ-απ και εξαρτήματα για να ανακαλύψετε οι νεότεροι ή να ερωτευτείτε ξανά οι μεγαλύτεροι το βινύλιο.

Άλλωστε, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν, τις ημέρες αυτές πουλήθηκαν 5.000.000 βινύλια σε παγκόσμιο επίπεδο μέσα στο 2012, παρουσιάζοντας μια αύξηση της τάξεως του 70%!

Το Vinyl is Back ανοίγει σήμερα τις πύλες του  για να υποδεχθεί το κοινό από τις 4μμ έως τις 10μμ. Το Σαββατοκύριακο θα είναι ανοιχτό από τις 11 το πρωί ως τις 10 το βράδυ.

Την Κυριακή το απόγευμα θα παίξουν ζωντανά καινούρια γκρουπ που υποστηρίζουν την δουλειά τους με βινύλια και αξίζουν της προσοχής μας. Θα εμφανιστούν: Γιάννης Δόνδωρος 5.30 μμ, Remi 7 μμ, The 7Frogs 8 μμ, Zipelia Cress  9 μμ. Επίσης, καθ’ όλη τη διάρκεια των εκδηλώσεων, θα υπάρχει dj set. Η είσοδος και τις τρεις ημέρες είναι ελεύθερη. Πειραιώς 100, Γκάζι.

—————————————————————————————————————————

28 Φεβρουαρίου 2013 σελ. 29

Η ΑΥΓΗ

Αθάνατο βινύλιο…

Ημερομηνία δημοσίευσης: 28/02/2013

Ένα νοσταλγικό τριήμερο, αφιερωμένο στους αμετανόητους λάτρεις του βινυλίου, γεμάτο δίσκους, πικάπ, πολλή μουσική και θετική διάθεση, φιλοξενεί η «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων από την Παρασκευή έως και την Κυριακή, στο μοναδικό φεστιβάλ που έχει τον τίτλο «Vinyl is back».

Οι κατακλυσμιαίες αλλαγές στον τρόπο διανομής του δισκογραφικού προϊόντος εμπεριέχουν μια παράπλευρη ωφέλεια, τουλάχιστον για όσους γνώρισαν και αγάπησαν τη μουσική μέσα από τη μαγεία του βινυλίου: την ευκαιρία να ανακαλυφθεί εκ νέου η «ψυχή» του κάθε κομματιού, αλλά και να επανατοποθετηθεί η σχέση με τα μέσα αναπαραγωγής του ήχου και, από ψυχρή και συσσωρευτική, να γίνει προσωπική, αποδοτική και ερωτική. Με αυτές τις σκέψεις οι διοργανωτές του «Vinyl is back» (η εταιρεία Demand), που θεωρούν πως η εξέλιξη αυτή αποτελεί ίσως τη βασική ελπίδα της εγχώριας μουσικής βιομηχανίας για ανάκαμψη και ανάπτυξη, προχώρησαν στη διοργάνωση αυτού του τριημέρου (“περισσότερο από προσωπικό μεράκι, παρά από επιχειρηματικό δαιμόνιο”, όπως σημειώνουν).

Έτσι, προσκαλούν μανιώδεις συλλέκτες δίσκων, ερευνητές της μουσικής ιστορίας, νέους που πρόλαβαν στην εκπνοή της τη χρυσή εποχή του βινυλίου, hi-tech freaks, να συναντήσουν στο κτήριο «Μηχανουργείο», όπου θα στηθεί η έκθεση, καταστήματα πώλησης δίσκων και ιδιώτες συλλέκτες, δισκογραφικές εταιρείες που συνεχίζουν να παράγουν δουλειές καλλιτεχνών και σε βινύλιο, μηχανήματα όπως πικάπ, ενισχυτές κ.ά., αξεσουάρ και ανταλλακτικά, με λίγα λόγια όλα αυτά που πριν μόνο μερικές δεκαετίες αποτελούσαν την καθημερινή φροντίδα κάθε μουσικόφιλου…

————————————————————————————————————————-

24 Φεβρουαρίου 2013

exelixeis.gr

Πίσω στην εποχή που κυριολεκτικά … κόλλαγε η βελόνα,  από Αναστασία Αντωνοπούλου

Το Βινύλιο που πάνω του γράφτηκαν οι αναμνήσεις της εφηβικής μας ηλικίας, ξεχασμένο πια και άγνωστο στις γενιές που μας ακολούθησαν, συναντά το… πικ απ και αποφασίζουν να κάνουν μία εντυπωσιακή έξοδο από τα παλιά, στην Τεχνόπολη.

Τα 38άρια και τα 45αρια μπορεί να ανήκουν στο παρελθόν, αλλά δεν παύουν να είναι οδηγοί νοσταλγικών ταξιδιών για όσους τα πρόλαβαν.

Αυτό έρχεται να μας θυμίσει το «Vinyl is back» show, ένα υπέροχο ταξίδι στο χρόνο με αφετηρία την Τεχνόπολη, που θα διαρκέσει από την 1η έως τις 3 Μαρτίου.

Μία νοσταλγική συνάντηση, όπου «αθεράπευτοι» συλλέκτες δίσκων, λάτρεις της μουσικής ιστορίας αλλά και νέοι που πρόλαβαν στην εκπνοή της τη λαμπρή εποχή του βινυλίου, θα αφεθούν στην μαγεία των μουσικών αναμνήσεων…

Στην μαγεία που περιβάλλει την πρώτη στιγμή που παίρνεις στα χέρια σου ένα δίσκο βινυλίου και προσεκτικά τον βάζεις στο πικ απ και ακουμπάς την βελόνα. Ή ακόμα καλύτερα , και όσοι δεν είστε γνήσια παιδιά του cd και του MP3 θα συμφωνήσετε, όταν μετά από λίγο καιρό, ακούγεται εκείνος ο χαρακτηριστικός ήχος, που στην ψηφιακή εποχή θα θεωρούνταν μέγα μειονέκτημα.

Όμως δεν είναι…

Γιατί κάποια πράγματα θέλουμε να τα θυμόμαστε… μη ψηφιακά.

Το Show «Vinyl is back», που διοργανώνει η εταιρία Demand και συμμετέχουν πολλές γνωστές δισκογραφικές εταιρείες, θα φιλοξενηθεί στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναιών (Πειραιώς 100, Γκάζι) την Παρασκευή 1 Μαρτίου (16.00-22.00) και το Σαββατοκύριακο 2 & 3 Μαρτίου (11.00-22.00). Η είσοδος είναι ελεύθερη.

————————————————————————————————————————

20 Φεβρουαρίου 2013

entertainment.in.gr

Αγαπημένο μου Βινύλιο

Δημοσίευση: 20 Φεβρουαρίου 2013

Γνωριμία με ένα μέσο ακρόασης που ήθελε απλώς ένα “χάδι”, μέχρι τις μέρες μας που μεταλλαγμένο πλέον, ζητάει μόνο να το “κατεβάσεις”!

Το βινύλιο επιστρέφει να πάρει την εκδίκησή του, καθώς εξακολουθεί στις συνειδήσεις μας να κρατά τα σκήπτρα του βασιλιά, ως αγαπημένο μέσο ακρόασης μουσικής και να κρατά το ενδιαφέρον μέχρι και σήμερα σε φανατικούς οπαδούς!

Για ένα τριήμερο η “Τεχνόπολις” του Δήμου Αθηναίων, θα μετατραπεί σε βασίλειο του βινυλίου, από 1η έως και 3 Μαρτίου 2013, όπου θα πλημμυρίσει ο χώρος με δίσκους, pick up, μουσικές και χαρούμενα πρόσωπα.

Προσκαλεσμένοι είναι όλοι οι λάτρεις του βινυλίου και της μουσικής γενικότερα, οι συλλέκτες δίσκων, οι δισκογραφικές εταιρείες, αλλά και οι νεότεροι μουσικόφιλοι, προκειμένου να γνωρίσουν το μουσικό ταξίδι μέσω βινυλίου.

Στο χώρο οι επισκέπτες θα συναντήσουν:

• Καταστήματα πώλησης δίσκων.

• Ιδιώτες/ Συλλέκτες δίσκων

• Δισκογραφικές εταιρείες που παράγουν δουλειές καλλιτεχνών και σε δίσκους βινυλίου.

• Μηχανήματα αναπαραγωγής δίσκων (πικάπ, ενισχυτές κοκ).

• Αξεσουάρ για βινύλια.

• Είδη αποθήκευσης δίσκων βινυλίου.

• Αξεσουάρ και ανταλλακτικά για πικάπ.

• Έπιπλα/Βάσεις για ηχοσυστήματα

Απαιτήσεις βινυλίου

Το αγαπημένο μας βινύλιο, το μόνο που ζητάει είναι το φροντίζεις, πλένοντάς το και να προσέχεις τη συμπεριφορά σου όταν το αγγίζεις με τα χέρια σου, θέλει τρυφερότητα και στοργή. Αλλά αυτό το οι φανατικοί του είδους το ξέρουν πολύ καλά, καθώς η μεταξύ τους σχέση είναι σχεδόν ερωτική.

Από το βινύλιο στο download

Σαν να λέμε από το συναίσθημα στη λογική, μοιάζει λίγο αυτό, αλλά η τεχνολογία είναι πάντα σε εξέλιξη για το καλύτερο, καθώς το βινύλιο δεν θα μπορούσε ποτέ να φτάσει εκεί που κατέληξε ο ψηφιακός ήχος.

Όταν βασίζεσαι στην ευκολία της αναπαραγωγής της μουσικής, δεν μπορείς ποτέ να υπολογίσεις πού μπορεί να φτάσει αυτή η ευκολία που αρχικά ξεκίνησε με το σκεπτικό “να κάνουμε κάτι που να μη φθείρεται και να έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα (24-25 tracks), το βάζω και παίζει και δεν ασχολούμαι ούτε καν για να του αλλάξω πλευρά”.

Καταλήξαμε στο “κάνω download (κατεβάζω) όσα τραγούδια θέλω, τα αποθηκεύω σε ένα usb στικάκι και για μέρες δεν ασχολούμαι”, πόσο κακόηχο είναι αυτό το “δεν ασχολούμαι” δεν περιγράφεται!

Αφού στην πραγματικότητα θέλεις να ασχοληθείς γιατί αγαπάς τη μουσική, ο περιορισμένος χρόνος κινήσεων για όλους μας, έφτασε τα πράγματα εκεί και ποιος ξέρει πού θα φτάσουν ακόμα.

Στόχος του event

Η εκδήλωση για το βινύλιο, έχει στόχο τη συνάντηση των εραστών του είδους, την ανταλλαγή απόψεων αλλά και δίσκων, αλλά και συζητήσεις για ένα “πιθανό” μέλλον του.

Πού

Η Εκδήλωση Vinyl Is Back θα γίνει στην «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, ένα «βιομηχανικό μουσείο» απαράμιλλης αρχιτεκτονικής, από τα πιο ενδιαφέροντα στον κόσμο, το οποίο αποτελεί σήμερα ένα πολυδύναμο χώρο πολιτισμού, αναβαθμίζοντας μια ιστορική περιοχή της πρωτεύουσας και δημιουργώντας έναν ακόμη θετικό πόλο στην πολιτισμική ταυτότητα της Αθήνας.

Κτίριο: «Μηχανουργείο», (Πειραιώς 100, Γκάζι)

Η πρόσβαση είναι εύκολη (καθώς βρίσκεται στο κέντρο της πόλης): Για τους πεζούς, υπάρχει άμεση πρόσβαση με το μετρό (στάση Κεραμεικός) αλλά και για όσους έρθουν με αυτοκίνητο υπάρ χουν αρκετά ιδιωτικά πάρκινγκ περιμετρικά του χώρου. Ακόμη, η περιοχή γύρω από την «Τεχνόπολις» είναι δημοφιλής προορισμός διασκέδασης με μεγάλη επισκεψιμότητα, δίνοντας την δυνατότητα στον επισκέπτη της έκθεσης να συνεχίσει την βόλτα του και μετά.

Πότε

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013 16.00-22.00

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013 11.00-22.00

Κυριακή 2 Μαρτίου 2013 11.00-22.00

———————————————————————————————————————–

27 Ιανουαρίου 2013 σελ. 28

Η Βραδυνή της Κυριακής

Στήλη: Πολιτισμός & αφιέρωμα

Βινύλιο για πάντα

Τα δισκάδικα της Αθήνας, άρωμα μιας άλλης εποχής

Του ΓΙΑΝΝΗ ΑΛΕΞΙΟΥ  e-mail: johnalex@hol.gr

Σε πείσμα των καιρών, το βινύλιο δεν έχει πει ακόμη την τελευταία του λέξη, κι έτσι ελάχιστα παραδοσιακά δισκάδικα βινυλίου έχουν κλείσει, σε αντίθεση με τα δισκοπωλεία με cd, που σχεδόν αφανίστηκαν.

Βεβαίως, στα περισσότερα δισκάδικα των Αθηνών υπάρχουν στα ράφια και cd δίπλα στα βινύλια, κυρίως μεταχειρισμένα και σε χαμηλές τιμές. Τα περισσότερα δισκάδικα επιβιώνουν με χαμηλό ενοίκιο, ενώ ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής κάνουν πωλήσεις πλέον και μέσω e-bay. Έτσι, σε συνδυασμό με το μεράκι των ιδιοκτητών τους -είναι όλοι τους συλλέκτες- και τη μεγάλη αγάπη που έχουν για το βινύλιο, τα συντηρούν και σε δύσκολους καιρούς διατηρώντας το φ α ν α τ ι κ ό κοινό τους, που ναι μεν δεν είναι μεγάλο, αλλά συνεχίζει να αγοράζει μετά μανίας δίσκους βινυλίου!

Τα τελευταία χρόνια το βινύλιο ανέκαμψε παγκόσμια, καθώς η σύγκριση έγινε και για πολλούς φίλους της μουσικής ο ήχος αποδείχθηκε αξεπέραστος. Αρκετοί νέοι αγοράζουν πικάπ, αλλά και πολύς κόσμος που είχε δίσκους, με παροπλισμένο το πικάπ, ξαναμπαίνει στο «παιχνίδι».

Την ίδια στιγμή, συνεχίζουν να βγαίνουν νέες κόπιες παλιών, σπάνιων κυρίως βινυλίων, ενώ πολλοί ξένοι, αλλά και Έλληνες καλλιτέχνες και συγκροτήματα, βγάζουν ακόμη και τώρα σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων τις νέες δουλειές τους (Nalyssa Green, Ciccada, Evripides and his Tragedies, Last Drive, Κόρε Ύδρο, Μέντα κ.ά.).

Στο παιχνίδι των επανεκδόσεων έχουν μπει οι Ισπανοί, αλλά και οι Γερμανοί, που επανεκδίδουν σπάνια άλμπουμ, όπως το «Σιδερένιο άνθρωπο» του Ηλία Ασβεστόπουλου ή τα άλμπουμ των Afrodite’s Child, σε τιμές 20 – 25 ευρώ.

Το κάθε δισκάδικο έχει την ατμόσφαιρά του και την ιδιαιτερότητά του, όπως το Υπόγειο, του Πάνου Νικολόπουλου, underground στο πεζόδρομο της οδού Καπλανών 14 (τηλ. 210-3616570), κοντά στο Πανεπιστήμιο, με πολλά βινύλια μεταχειρισμένα όλων των μουσικών ρευμάτων, από τα ’50ς έως νέες κυκλοφορίες. Επίσης στο Υπόγειο, ο Σωτήρης θα σας κατατοπίσει στο τμήμα κλασικής μουσικής, jazz και soul.

Σημαντικές στάσεις στη βόλτα είναι:

Το Δισκάδικο, του Σήφη Αγγελίδη, στους Αμπελόκηπους (Κηφισίας 88, 210-69833804), με second hand παλιά βινύλια, επανεκδόσεις και προσφορές, αλλά και cd, dvd, όπως και το Record House (Ομήρου 46, τηλ. 210-9335466) στη Νέα Σμύρνη, της Ελένης και του Αντώνη, με μη χρησιμοποιημένους παλιούς δίσκους και νέες κυκλοφορίες, επανεκδόσεις, cd, dvd.

Δύο, πάντα ενημερωμένα, συνοικιακά δισκάδικα!

Εξάρχεια

Στο δισκάδικο Action Records (Μαυρομιχάλη 51, 210-3640208) του Δήμου Δαλαμάγκα, υπάρχει μεγάλη ποικιλία από new folk, garage, folk-rock, psychedelic, progressive επανεκδόσεις σε καλές τιμές, αλλά και  μεταχειρισμένα. Ο ιδιοκτήτης του υποστηρίζει επίσης την εγχώρια σκηνή με παραγωγές δίσκων.

Εκεί κοντά, Αραχώβης 42, έχει μεταφερθεί από την οδό Σόλωνος το classic δισκάδικο Art Nouveau, του Νίκου Κοντογούρη, που ξέρει απέξω κι ανακατωτά την ιστορία της ψυχεδέλειας, του progressive και του κλασικού ροκ, αλλά και στη λεγόμενη νεο-ψυχεδέλεια και νεο-garage.

Στην οδό Αραχώβης 22, βρίσκεται ο «Ναός της ελληνικής μουσικής», το δισκάδικο του Σπύρου Χώλη Ο Μικρός Ερωτικός (Καλλιδρομίου 20, τηλ. 210-3390893), για οτιδήποτε ψάχνετε στην ελληνική δισκογραφία σε βινύλιο (και 45άρια) ή cd, αλλά και παιχνίδια ψαγμένα που παίζατε μικροί ή είχατε ακούσει γι’ αυτά και δεν τα είχατε δει ποτέ πώς είναι! Μην ξαφνιαστείτε αν πετύχετε μέσα τον Δήμο Μούτση να παίζει τάβλι!

Στα Εξάρχεια, είναι μια γερή πιάτσα δίσκων που μπορεί να μετρά την απώλεια του θρυλικού δισκάδικου του Άρη στην οδό Σπ. Τρικούπη, που είχε τα πάντα σε ’50ς και ’60ς, αλλά συνεχίζει να προσελκύει βινυλιομανείς, όπως και το υπόγειο του Sound Effect (Ζαΐμη 30, τηλ. 210-8259883) του Γιάννη Ανδριόπουλου, με συλλεκτικά κομμάτια, επανεκδόσεις, 10ιντσα και 7ιντσα singles και νέες κυκλοφορίες. Επίσης, ασχολείται με την παραγωγή δίσκων.

Την παράδοση του Άρη σε δίσκους Nostalgia και ’50s – ’60s συνεχίζει ο Θανάσης με το Plan 59 (οδό Ζωοδόχου Πηγής 59, 210-3840589), κοντά στις εκδόσεις Άγρα και απέναντι του Φαρφουλά.

Επίσης, στο κέντρο της πόλης συνεχίζει την ιστορία του το Rock’n’Roll Circus, στην οδό Σίνα 21 (τηλ. 210-3620144), πρωτοπορώντας στις ετήσιες Record Store Days, με εκπτώσεις.

Μότο: Πολλοί ξένοι, αλλά και Έλληνες καλλιτέχνες και συγκροτήματα, βγάζουν ακόμη και τώρα σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων τις νέες δουλειές τους.

Μοναστηράκι

Τα σκήπτρα στο βινύλιο εξακολουθεί να κρατά η παλιά καλή πιάτσα στο Μοναστηράκι, όπου το κάθε δισκάδικο έχει τους δικούς του φανατικούς πελάτες. Στη δεύτερη στοά, της Ηφαίστου 24, στεγάζεται από το 1985 ο Mr Vinilios, με πολύ υλικό και προσφορές. Πολύ δυνατό είναι πάντα το ελληνικό κομμάτι με δίσκους από την ελληνική δισκογραφία όλων των ειδών, σε μεγάλη ποικιλία βινυλίων 33 και 45 στροφών, με τον γερό γνώστη της ελληνικής μουσικής Γιάννη Μαύρο, επίσης στιχουργό (Λ. Μαχαιρίτσα, Τ. Τσανακλίδου, Αλ. Κωνσταντόπουλο, Π. Μάργαρη κ.ά.). Επίσης, μεγάλη ποικιλία psych και progressive δίσκων που επιμελείται ο ειδικευμένος στο είδος Δημήτρης (Jimi Psychoson), ενώ ο άλλος Γιάννης είναι ειδικός στα new wave, στα ’80ς και στην ελληνική μουσική. Ο Βινύλιος είναι γνωστός και για τα θρυλικά ταμπελάκια που σατιρίζουν τα είδη μουσικής όπως δημοτική, «Οι βλάχοι έχουν τον παρά». Στο απέναντι μαγαζί του υπάρχουν soulblues βινύλια, cd και dvd.

Στην αρχή της ίδιας στοάς (Ηφαίστου 24), υπάρχει το ένα από τα δύο μαγαζιά του Κώστα Ματσούκα, όπου ο Νάσος θα σας εξυπηρετήσει στο ψάξιμο ξένων και ελληνικών δίσκων (τηλ. 210-3310456). Το δεύτερο μαγαζί βρίσκεται στη στοά της Λεωκορίου 6-8 χαμηλά στην Ερμού, με συλλεκτικά βινυλία, ελληνικής και ξένης μουσικής και ένα «μουσείο» παλιών ραδιοφώνων και γραμμοφώνων καλοδιατηρημένων, που λειτουργούν κανονικά και πωλούνται! Εκεί σας περιμένουν ο Κώστας και ο Άγγελος.

Ας γυρίσουμε, όμως, στο Μοναστηράκι και στην πρώτη στοά κατεβαίνοντας την Ηφαίστου στο νούμερο 20, βρίσκεται ο Ζαχαρίας (τηλ. 210-3245035), το δισκάδικο του Ζαχαρία Βρελιανάκη, με το μεγαλύτερο stock δίσκων, όλων των ειδών ξένης και ελληνικής μουσικής, με τρία καταστήματα.

Στην τρίτη στοά της οδού Ηφαίστου υπάρχει ο θρυλικός Τζάμπας, με μεταχειρισμένα βινύλια σε χαμηλές τιμές, με ποικιλία σε όλα τα είδη ξένης και ελληνικής μουσικής.

Σημειωτέον, σε όλα τα παραπάνω δισκάδικα γίνονται αγορές – πωλήσεις και ανταλλαγές δίσκων και cd.

Στο Μοναστηράκι υπάρχει επίσης το Crossroad, του Δημήτρη Μπεκιράκη, όπου μαζί με τον Χρήστο διατηρούν ένα κλασικό δισκάδικο με τη δική του ιστορία στο στενάκι της οδού Νορμανού 6 (τηλ. 210-3316949), που έχει επίσης cd και πλούσιο υλικό μουσικών dvd. Εδώ υπάρχουν μεταχειρισμένα βινύλια σε τιμές ευκαιρίας (1 – 6 ευρώ) και μεγάλη ποικιλία επανεκδόσεων ’60ς, ’70ς, blues, soul, psych, progressive, heavy metal.

Αυτή ήταν μια βόλτα στα πιο βασικά δισκάδικα της Αθήνας την εποχή της κρίσης, καθώς υπάρχουν και δεκάδες ακόμη μικρότερα, μερικά εκ των οποίων ειδικευμένα, όπως στη heavy metal μουσική. Ελπίζουμε να σας άνοιξε η όρεξη, καθώς τα βινύλια είναι παντοτινά!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.